Miało być o czym innym. Jednak okoliczności się zmieniają.

 Wiem, mam dziury w pamięci spowodowane udarem i uszkodzeniami oraz na szczęście walczymy na razie pomyślnie z padaczką.

 Jeszcze dwa lata. Wszystko to co ostatnio się dzieje, daje sporo do myślenia.

 Rodzinie i mnie.

 Było to nieco ponad 6 lat temu. Po 2- giej zmianie w pracy zaraz połozylem się spać.

 "Wrzuciło mnie" do ciemnego pomieszczenia, rozświetlanego przez jeskrawe światło stozkowatej lampy padające na stolik Gry.

 Rozejrzałem się wokół. Otaczaly Nas???!!! Postacie w bieli, widziałem Je, ich białe  szaty, nie widziałem twarzy, poza zasięgiem światła. Wszystko bardzo wyraźne, prawdziwsze od tego z czego mnie wrzuciło.

 Wiedziałem, powtarzam, wiedziałem  że Oni też chcą i muszą zagrać, za wszelką cenę.

 Naprzeciwko mnie za stolikoem siedział Anioł, świetlista twarz, biel szat świeciła własnym nie odbitym od lampy blaskiem. Moje tez białe, jak Tamtych.

 Jego Twarz emanowała spokojem.

 A ja grałem z Nim w szachy.

 Już trzecią partię, i sromotnie przegrywałem.

 Moje piony były czarne, jego białe.

 W końcu, trwającego bardzo długo namysłu wykonałem ruch.

 Daremnie.

 Moje zasłony i obrona byly mizerne wobec geniuszu drugiego Gracza.

 Trwało to Wieczność, zbijał wszystkie moje piony i Figury.

 Wiesz, co to oznacza- powiedział.

 Wiem, ale Ty również wiesz, że nie mogę rozporządzać czyimś Życiem. Ono jest Jego. Tylko Najwyższy ma to Prawo.

 Wiem i dlatego Ktoś musi oddać swoje.

 Zgadzam się.

 W jaki to sposób będzie się działo i kiedy, nie wiem. Najwyższy wie. Próbowałeś. On Wie że i To się liczy.

 Wyrwało mnie, leżę na łóżku  obok Zony, szarpię ja za ramię. Cccooo??

 Jak długo spałem?

 Albo to wiem, patrz na zegarek.

 Patrzę, minęło jakieś 10 minut!!! A Tam spędzilem godziny. Co jest!!!

 Sluchaj.

 Cccooo.

 Musisz słuchać, Musisz.

 Nie strasz.

 Opowiedziałem jej, przerażona powiedziała: uważaj na siebie.

 Ty na siebie i na dzieci, coś może się stać ze mną, z tobą lub dziećmi. To było ostrzeżenie. Dano mi szansę odwrócenia zdarzeń ale jestem zbyt słabym, próbowałem.

 Sen mara...

 Uważaj.

 A po dwóch tygodniach syn miał wypadek którego "powinien" nie przeżyć. Do dziś jest inwalidą pierwszej grupy(dziś to inaczej nazywają) ale Żyje.

 A ja płacę za to. Do dziś.

 I wciąż mam szansę.

 A wy???